ที่แห่งนี้นับเป็นสถานที่ทางประวัติศาสตร์ตั้งแต่สมัยสุโขทัย ซึ่งบอกเล่าเรื่องราวของคนเลี้ยงช้างชาวมอญ ชื่อ “มะกะโท” เข้ารับราชการเป็นขุนวังใกล้ชิดพระราชธิดาของพ่อขุนรามคำแหง จึงพาหนีไปอยู่กรุงหงสาวดี ต่อมาได้ตั้งตัวเป็นกษัตริย์และสร้างเมืองเมาะตะมะเป็นราชธานี พ่อขุนรามคำแหงจึงพระราชทานนามให้ว่า “พระเจ้าฟ้ารั่ว” เมื่อครั้งมีช้างเผือกเชือกหนึ่งออกอาละวาด พ่อขุนรามคำแหงได้ประกอบพิธีเสี่ยงสัตย์อธิษฐานว่า “หากช้างเผือกเชือกนี้เป็นข้างคู่บุญบารมีกษัตริย์นครใดก็ขอให้บ่ายหน้าไปทิศทางนั้น”จนแน่พระทัยว่าเป็นช้างคู่บุญบารมีของพระเจ้าฟ้ารั่ว จึงส่งสาส์นให้มารอรับ ครั้นถึงเชิงเขาทหารที่ติดตามช้างเผือกมาจึงทำพะเนียดล้อมช้างเผือกเอาไว้และทำพิธีรับมอบ ณ บริเวณนี้
